کد مطلب:17252
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:7
اَعلميّت در مرجع تقليد يعني فقط برتر بودن در قدرت استنباط احكام يا تقوا را هم شامل مي شود؟ و آيا خود مراجع مي دانند كه كدام مرجع اعلم است در صورت دانستن ، چرا آن مرجع را معرفي نميكنند وچرا مراجع جمع نمي شوند از ميان خود اعلم را معرفي كنند؟
مرجعيت در آئين اسلام شرايط وضوابطي دارد از آن جمله برتري در قدرت استنباط احكام است ، يعني به هر بابي از ابواب فقه مراجعه كرد بهتر از ديگران بتواند حكم الهي را از طريق ادلّه استخراج نمايد. شرط دوّم : اَتقي بودن مرجع است يعني از ديگران باتقواتر باشد اگر تقواي كافي نداشته باشد ارجحيت ندارد ، چنانچه عدالت نيز از شرايط مرجعيت است اين همان حقيقتي است كه امام عسكري (عليه السلام) فرموده است (آن فقيهي كه مصونيت در برابر هواي نفس داشته ودين خود را در تمام مراحل حفظ نمايد بلكه دين را از تهاجم دشمنان حراست كند و با هواهاي نفساني به مخالفت برخيزد و مطيع بي قيد وشرط حضرت حق و مولايش باشد بر مردم واجب است در احكام دين از چنين فقيهي پيروي نمايند ) فأما من كان من الفقهاء صائناً لنفسه حافظاً لدينه مخالفاً علي هواه مطيعاً لامر مولاه فاللعوام ان يقلدوه وذلك لايكون الا بعض فقهاء الشيعة لا جميعهم. ( تفسير امام عسكري ذيل آيه 78 سوره بقره : و منهم اميون لايعلمون الكتاب…. در اين حديث تقوا و عدالت شرط مرجعيت شمرده شده است از اين رو از هر فقيهي نميشود تقليد كرد اما از آنجايي كه هر مرجع تقليدي خود را اعلم مي شمارد به همين دليل امكان معرفي مرجع اعلم منتفي ميشود مگر اينكه يك مرجعي چنان شهرت علمي و تقوايي پيدا كند كه تمام متخصصان وحوزه ها او را به عنوان مرجع منحصر به فرد معرفي نمايند كه كمتر اتفاق مي افتد .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.